کرامت غریبی

از هجومِ حرف‌های خلقِ نادان خسته‌ام از دلِ خونینِ و احوالِ پریشان خسته‌ام حبس گشتم در درونِ پیکرِ رنجورِ خویش همچو مظلومی که میترسد ز عصیان خسته‌ام خانه یک روزی پناهِ خستگی ها بوده است حال از این خانه که گردیده زندان خسته‌ام خوب بودن حاصلش درد و پشیمانی شده از جفایِ یار و جورِ نارفیقان خسته‌ام مثلِ حالِ کودکانِ کار بس آزرده‌ام از دویدن‌های زجر آور پیِ نان خسته‌ام همچو آن بی خانمانِ گور خواب و بی پناه دیگر از سرمایِ سختِ این زمستان خسته‌ام مثلِ اهوازی که زیرِ سیل مدفون گشته است از صدای رَعد و از آغازِ باران خسته‌ام کولبَر یا کوه‌کَن باشد چه فرقی میکند همچو فرهادِ اسیرِ برف و بوران خسته‌ام #کرامت_غــــــــــریبی کرامت غریبی...ادامه مطلب

از هجومِ حرف‌های خلقِ نادان خسته‌ام از دلِ خونینِ و احوالِ پریشان خسته‌ام حبس گشتم در درونِ پیکرِ رنجورِ خویش همچو مظلومی که میترسد ز عصیان خسته‌ام خانه یک روزی پناهِ خستگی ها بوده است حال از این خانه که گردیده زندان خسته‌ام خوب بودن حاصلش درد و پشیمانی شده از جفایِ یار و جورِ نارفیقان خسته‌ام مثلِ حالِ کودکانِ کار بس آزرده‌ام از دویدن‌های زجر آور پیِ نان خسته‌ام همچو آن بی خانمانِ گور خواب و بی پناه دیگر از سرمایِ سختِ این زمستان خسته‌ام مثلِ اهوازی که زیرِ سیل مدفون گشته است از صدای رَعد و از آغازِ باران خسته‌ام کولبَر یا کوه‌کَن باشد چه فرقی میکند همچو فرهادِ اسیرِ برف و بوران خسته‌ام #کرامت_غــــــــــریبی کرامت غریبی...ادامه مطلب

خُرم آن دَم که در آغوشِ تو آرام بگیرم انتقامِ همه‌ی عمـــــر از ایام بگیرم قَدَحی از مَیِ نوشینِ لبت پیش گذاری پیک را وانهم و بر لبِ خود جام بگیرم تاب گیسوی تو را شعر کنم بعد از این از شِکَرخنده‌ات اندر غزل الهام بگیرم اگر از ذوقِ سرودن دلِ من گشت تهی من ز شاه‌‌بیتِ نگاهِ تو بسی وام بگیرم کاش این شعر به وجد آورد احساسِ تو را تا که یک بوسه ز لبهای تو انعام بگیرم مرغ عشقم همه دم شوق پریدن دارد شود آسوده اگر لانه بر آن بام بگیرم مهربان باش که یک روز شبیهِ این شعر چون سر آغاز همان‌گونه سرانجام بگیرم! #کرامت_غــــــــــریبی کرامت غریبی...ادامه مطلب

خسته در شهرِ پر از حیله و نیرنگ و ریا هر نفس شکوه کنم روی به درگاهِ خدا سرنوشتی که برایِ منِ دیوانه نوشت همچو باغی‌ست خزان دیده و بی برگ و نوا اندر این شهر دگر نیست هوا بهرِ نفس بسته‌ام بارِ سفر گ کرامت غریبی...ادامه مطلب

رفتی و بعد تو من با دل زارم چه کنم؟ حال من ابری و یک ریز نبارم چه کنم؟   کوچه خالی و دلم لک زده از تنهایی من اگر چشم به راهت نسپارم چه کنم؟   شب شد و باز من و یاد تو و این کوچه ماه من خاطره ها را نشمارم چه کنم؟   کوچه هر بار بدون تو مرا می بیند گوید از دوری تو رفته قرارم چه کنم؟   مثل هر روز اگر بر سر این کوچه عشق ننشینم به هوای رخ یارم چه کنم؟   کوچه در یاد سپرده تو و لبخندت را من که جز خاطره هیچ از تو ندارم چه کنم؟   گر چه از بوی تو مست است هنوز این کوچه پا در این کوچه خالی نگذارم چه کنم؟         #کرامت غــــــــــریبی کرامت غریبی...ادامه مطلب

آه از چشم تر و دیده خونبار امشب باز چشمان تو دارد سرِ پیکار امشب   تا سحر دیده به در دوزم و خوابم نبرد چند دارم ز تو من خواهش و اصرار امشب   ناله و آه جگر سوز و غم تنهایی همه آیند به مهمانی ام انگار امشب   زلف وا کرده ای انگار که دنیا شده است پیش چشمم به مانند شبِ تار امشب   لب من در عطش بوسه ز لب های تو و لب تو حلقه زده بر دو لب یار امشب   "تو به اندازه تنهایی من خوشبختی" قدرِ زیبایی تو من شده سربار امشب   عشق من در کلماتی ست که چون می شکفد  اشک جاری شود از دیده خودکار امشب   از غم دوری تو روی به هر جا بنهم میرسم من به تو چون نقطه پرگار امشب   غزلم رو به تمام است و کرامت غریبی...ادامه مطلب